Verschenen bij HaEs: Het hart, vertaling van Kokoro

Met trots kan ik melden dat de eerste vertaling van Japanse literatuur is verschenen bij HaEs producties. Het gaat om de roman Kokoro uit 1914 van de belangrijke romancier Natsume Sōseki. Deze vertaling is van de hand van mijn vroegere docent klassiek-Japans en later collega, Erika de Poorter. Haar Nederlandse vertaling is vlot en prettig leesbaar. Hoewel Natsume Sōseki een van de belangrijkste moderne Japanse schrijvers is, was er van hem nog nooit een vertaling in het Nederlands rechtstreeks uit het Japans verschenen. Met deze vertaling is dat eindelijk verleden tijd.

Het boek is verschenen als paperback € 22,50 en als e-book € 12,50. U kunt het boek bestellen via BoekenRoute.nl of via het bestelformulier op deze site.

Omslag Het hart voorkant

Generaties Japanners zijn opgegroeid met de intrigerende figuur van Meester (Sensei) in deze roman met zijn originele opbouw in drie delen.
In deel één “Meester en ik” ontmoet een jonge student een oudere man. Hij wordt geïntrigeerd door deze zwijgzame en eenzame figuur en noemt hem direct “Meester”, de aanspreektitel voor personen voor wie men ontzag heeft. De student leert ook diens vrouw kennen. Meester heeft wel gestudeerd, maar is nooit gaan werken en hij leeft geheel geïsoleerd. De student raakt met het echtpaar bevriend, maar af en toe is hij verbijsterd door de cynische opmerkingen van Meester. Meester is niet alleen eenzaam, maar diep in zijn hart blijkt hij ook de mensen te haten en hij wordt gekweld door een gevoel van schuld. De student vermoedt dat er ooit iets vreselijks is gebeurd in het leven van Meester, maar deze zegt niets en belooft dat hij hem later wel eens over zijn leven zal vertellen.
In deel twee “Mijn ouders en ik” is de student net afgestudeerd. Hij keert vanuit Tōkyō terug naar zijn ouders in zijn geboortestreek. Wanneer hij daar aankomt, blijkt dat zijn vader ernstig ziek is. De student is daarom verplicht langer te blijven. Op het moment dat zijn vader stervende is, komt er een dikke brief van Meester. De student heeft geen tijd om hem rustig te lezen, maar ziet ineens de zin: “Wanneer jij deze brief in handen krijgt, zal ik al niet meer van deze wereld zijn…” Hij springt in de eerste de beste trein naar Tōkyō.
In deel drie “Meester en zijn testament” leest de student in de trein tijdens de urenlange reis de brief van Meester, waarin deze, zoals beloofd, zijn leven vertelt en zijn geheim onthult.

Natsume Sōseki (schrijversnaam van Natsume Kinnosuke, 1867-1916; de familienaam staat voorop) is een van de eerste moderne schrijvers van Japan en een voorbeeld voor de velen na hem. Hij kreeg een traditionele opvoeding, kende de Chinese klassieken en was een goed haiku-dichter. Hij studeerde Engelse literatuur aan de Universiteit van Tōkyō, verbleef rond 1900 enige jaren in Londen en doceerde vervolgens zelf ook Engels aan zijn alma mater. Na enige jaren gaf hij zijn docentschap op om romanschrijver te worden; in 1907 ging hij werken bij een krant, de Asahi shinbun. In deze krant verschenen meerdere van zijn romans als feuilletons.