Vandaag stond onderstaande ingezonden brief van Peter Korz, freelance correspondent, in NRC Handelsblad. Ik haal deze brief hier aan omdat ik stomverbaasd ben over de inhoud. Hij is een pleidooi om het vraagteken en uitroepteken los te schrijven van het woord (of de zin) waar die achter komt te staan. Volgens Korz krijgen deze tekens (en daarmee de vraag of de uitroep) meer zeggenskracht. Het argument dat hij daarbij aanvoert is dat deze tekens geen letters zijn. Dat laatste klopt natuurlijk, het zijn namelijk leestekens. En leestekens schrijf je nooit los. Een spatie voor een leesteken is een (typografische) doodzonde. Ook zijn argument dat de tekst door ruimte toe te voegen, een grotere leesbaarheid krijgt, lijkt mij onjuist. In mijn ogen heeft zo’n “zwevend” leesteken enkel een vervagende werking. Dat kan wennen zijn, dat geef ik toe, maar waarom zou een goed principe moeten worden losgelaten alleen voor een idée fixe, is mijn retorische vraag?

Email en RSS